Wie kent niet het gezegde, na zeven magere komen zeven vette jaren. Ik vermoed dat ze dan bij mij een keer zijn vergeten om die schakelaar om te zetten naar die zeven vette jaren, hahahaha. Als ik over mijn schouder kijk dan zie ik veel jaren van hard werken, ploeteren, nog harder werken en overleven. Ik ben daar nu wel even klaar mee. Zo komt het dat ik heb besloten dat die zeven vette jaren zijn intrede mogen doen in huisje D. Ik heb het huis speciaal ervoor gesopt van boven tot onderen, laat maar komen die jaren van jolijt, warmte, voorspoed en ander moois.
Gisteren kwam een schot voor de boeg van die vette jaren. Ik mocht examen doen, in het kader van mijn werk. Nu ben ik iemand die altijd graag buiten de lijntjes kleurt en is examen doen niet echt mijn fort. Ik ben meer een type van, "Ja, maar als je het anders bekijkt kan er ook een andere oplossing uitkomen". Ik ben het levende voorbeeld van buiten de doos denken. In mijn vakgebied verzekeren zijn die buiten de doosdenkers zwaar in de minderheid. Verzekeren is zoals het is, ik kan wel ergens een punt of komma anders zetten maar daar houdt het dan wel bij op. Dagen heb ik zitten blokken en stampen om de materie puur in mijn kop te krijgen. Iedere keer als dat stemmetje in mijn hoofd van zich liet horen, "ja, dat is wel niet gedekt maar wat als etc etc", moest ik die vakkundig weer de kop indrukken. Als ik die stemmetjes een zitplaats moet geven zit mijn huis de hele dag vol;-) In het verleden heb ik al vaker examen mogen doen in de assurantiehoek en daar zakte ik gerust vier keer voor exact hetzelfde examen. Niet echt representatief dus voor deze ronde. Het is nu ook niet zo dat ik niet slaagde met een twee of een drie, nee, ik kwam altijd een punt of driekwart punt tekort. Aan mijn inzet lag het niet meer aan de bedrading in mijn hoofd.
Dit keer, had ik bedacht, gaat het anders. Ik ga het gewoon in één keer halen. Gisterochtend vroeg ging ik eerst een paar van collega's ophalen om gezamenlijk naar de plek des onheils te rijden. In de auto waren collega P en ik druk de examenstof aan het bespreken, collega S werd er horentjes dol van. Of we daarmee op wilden houden, het liep haar namelijk al dun door de broek. Eenmaal bij het opleidingsinstituut aangekomen mocht ik samen met nog meer andere collega's plaatsnemen in een klaslokaal. Daar kregen we in drie uur tijd uitleg over het hoe en wat bij het examen met veel voorbeelden van vragen. Ik vond het wel erg prettig maar was nog steeds erg zenuwachtig. Nadat we aan een broodje hadden geknaagd mochten we onze identiteitsbewijzen laten zien en plaatsnemen in de examenruimte.
Briessssss in en briessssss uit, zo heb ik mijzelf vermanend toegesproken. Ik heb alle vragen rustig gelezen en alle tijd genomen. Toen ik echt niets anders meer kon doen dan afsluiten heb ik dat gedaan en mijn spullen gepakt en ben ik naar buiten gelopen. Daar stonden al collega's nerveus te zuigen aan een sigaret of te ijsberen, de uitslag zou namelijk naar je werkmail worden gestuurd binnen een uur. Nu verkeer ik in de (gelukkige) omstandigheid dat ik mijn mail van werk op mijn telefoon kan lezen dus dacht ik, ik ga kijken of het er al opstaat. Dit was echter niet het geval. Toen mijn twee collega's die met mij mee terug zouden rijden ook klaar waren zijn op kantoor aangegaan. Het eerste kwartier heeft collega S de hele tijd mijn mail ververst op mijn telefoon en eindelijk was daar de verlossende mail, GESLAAGD!!!!! YEAH!!! Als kind zo blij was ik. Ik wist niet eens wat dat was, gelijk in een keer slagen;-) Ik heb er gisterenavond maar een glaasje op gedronken met manlief. Pfffffttttt, nog een examen en dan ben ik er weer voor drie jaar vanaf.
De vette jaren zijn mooi begonnen, diploma in de pocket. Ik zeg op naar de volgende vette ervaring als het maar niet op mijn heupen gaat zitten. Daar zit wel genoeg;-)
The grass is green where you water it.
Heel veel liefs,
Toug Dutch cookie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten