Afgelopen maandag heb ik, geloof ik, wel honderd keer aan manlief gevraagd of ik het goed had gehoord. Dat er niets meer was te zien. Pffff, het duurt gewoon even voor mij om het echt, maar dan ook écht te geloven. Toch voelde ik mij die dag erna teneergeslagen oftewel diep in put. Tjonge, tjonge Chant, wanneer houdt het eens op?! Tja, het zit er in en moet er ook uit. Gelukkig kwam die verlossing in de vorm van een soort haarbal eruit. Huh, haarbal? Ja joh, je weet wel als een kat een haarbal spuugt zie je hem of haar even heel erg worstelen om dat projectiel eruit te krijgen. Nou, zo was het ook een beetje met mij op die dag. Maar, hij is eruit hoor, die haarbal. Wat er daarna komt is machtig mooi, voor mij dan.
